Soms weet je pas als je ergens naar opzoek bent, als je het gevonden hebt. Dat is voor mij het dorpje Sedella. Als je mij een paar jaar terug had verteld dat ik een huisje zou kopen in een klein, deels leeglopend, dorp aan de voet van een berg in Andalusië had ik je niet geloofd. Hoewel ik de laatste jaren in Nederland ook wel wegdroom van een huisje ‘buitenaf’, is dit in Spanje al werkelijkheid geworden.
Toen ik de eerste keer in Sedella aankwam wist ik dat ik hier, of in ieder geval in de omgeving wilde kopen. Authentieker Spaans (of Andalusische) krijg je het denk ik niet. Een wit dorp tegen de voet van de berg La Maroma.
Actuele cijfers van het aantal inwoners heb ik niet, maar volgens Wikipedia woonde er in 2016 625 mensen. Dit is niet alleen in het dorp, maar ook de mensen die op de campo wonen, op het platteland (nou ja plat), net buiten het dorp.
Op sommige momenten heb ik zelfs het idee dat er maar ongeveer 100 mensen in het dorp aanwezig zijn. Veel huizen staan leeg. Dit zijn zowel de zomerhuizen van mensen die elders in de omgeving of in Europa wonen, of de woningen zijn permanent leeg en vaak ook echt onbewoonbaar. Dit is niet typisch wat voorkomt in Sedella, maar in heel veel (berg)dorpen in Spanje. Een punt wat ook hier binnen de gemeente op de agenda staat: hoe krijgen we het dorp aantrekkelijk voor jonge bewoners? Voor de mensen die hier permanent wonen kan ik me ergens best voorstellen dat zij het soms liever anders zien. Dat er meer voorziening zijn, zoals scholen, winkels en horeca. Maar dat het dorp is zoals het is, heeft zeker zijn charme.
De voorzieningen die het dorp te bieden heeft zijn op één hand te tellen. Noem het weinig, ik noem het overzichtelijk. Er is genoeg te krijgen om niet de berg meteen af te hoeven. Zo is er een (kleine) supermarkt die in alle basiswensen kan voorzien. Wat groente en fruit (veelal lokaal), zuivel, vlees en vis, conserven, een wijntje en een biertje. Ook wordt het winkeltje dagelijks voorzien van vers brood, maar ook rijdt er 6 dagen per week een bakkertje het dorp in die al toeterend laat weten dat hij in het dorp is. Je koopt het brood letterlijk uit zijn achterbak. Ook is twee keer per week de visboer present. Hier koop je vanuit zijn busje de vangst van de dag. Het doet wellicht wat denken aan de tijd van de RSV wagen.
Aan het begin van het dorp vind je El Chiringuito, een restaurant waar een drankje gedronken kan worden met wat tapas of waar je kan genieten van een gazpacho Andaluz, stuk vlees van de grill of een stukje vis. Ook kan er een drankje gedaan worden bij bar La Plaza, op het kerkplein of bij de bar met geweldig uitzicht op het glooiende landschap en het lager gelegen dorpje Salares, tevens naast La Casita Secreta en Casa Torreta.
In de zomermaanden is het gemeentelijk zwembad dagelijks open en kan er verkoeling worden gezocht. Ook hier is het mogelijk om wat te drinken en een ijsje te eten. Naast het zwembad is de padelbaan te vinden. Deze is het hele jaar open en kan zonder reservering gebruikt worden. Hier ben ikzelf iedere week wel te vinden als ik in Sedella ben.
Ben je gewend in Nederland een druk en hectisch bestaan te leiden, dan is het in Sedella even terugschakelen. De straatjes met vele planten buiten zijn vaak leeg en de mensen die je tegenkomt bewegen zich rustig door het dorp heen. Stress lijkt hier niet te bestaan. Je komt hier weer toe aan een wandeling door de natuur. Het berggebied Sierras de Tejeda, Almijara y Alhama ligt immers in de achtertuin van dit dorp.
Vanuit Sedella zijn er verschillende routes te wandelen. Bijvoorbeeld naar het naastgelegen Salares via de route Puente Romano - Puente Arabe of richting de andere kant, naar Canillas de Aceituno via de hangbrug El Saltillo. De kans is groot dat je onderweg maar enkele andere wandelaars tegenkomt. Niet omdat het geen mooie routes zijn, integendeel, ze zijn (gelukkig) nog niet zo ontdekt!
Iets waar ik zelf nog steeds een glimlach van op mijn gezicht krijg, zijn de geiten die door het dorp rennen, op weg naar hun graasplek voor die dag of terug naar de stal om de nacht te gaan doorbrengen. Waar kom je dat nou nog tegen? Ook onderweg naar de kust is de kans groot dat je een keer wordt opgehouden door een kudde geiten die de weg moet oversteken naar een ander gebied om te grazen.
Lijkt het je wat om deze ervaring ook eens op te doen? La Casita Secreta en Casa Torreta liggen aan de rand van het dorp en zijn te huur voor een kortere periode (minimaal 4 nachten), ideaal voor een stop tijdens een rondreis door Andalusie, maar ook voor een langere periode om vanuit hier bijvoorbeeld deels te werken of om gewoon helemaal op te gaan in het rustige leven van dit mooie dorp.
Mail voor meer informatie naar reservas@lacasitasecreta.com